سلام رفيق

اين جمله از شهيد آويني كه گذاشتي تكانم داد. خيلي وقت بود كه فراموشش كرده بودم. و دليلي شد تا در رفتن ثابت قدم شوم. كاش فراموشش نكرده بودم.

بله چه زيبا گفته است:

(من از يک راه طي شده، با شما حرف مي‌زنم.زندگي مرا به راهي کشانده است که عميقا بپذيرم که تظاهر به دانايي هرگز جايگزين دانايي نمي‌شود.سعي کردم که خودم رااز ميان بردارم تا هر چه هست خدا باشد و خدا را شکر بر اين تصميم وفادار مانده‌ام.)

شايد من هم روزي برسم... شايد