سلام
موفق باشي... وبلاگت قشنگه ... ولي يه جور بهت و ابهام تو نوشته هات هست كه نمي تونم دركش كنم ...
من ..... مي دونم شايد لياقتشو نداشتم ... ولي .... سال تحويل مسجد النبي بودم .... آرزوي رفتنت به خونه ي خدا ... دوباره هواييم كرد .... اون جا اصلا يه طور ديگه اس .... قابل وصف نيست ....
به منم سر بزن ....
خوشحال ميشم !
حلقوم ها را مي توان بريد ... اما فرياد ها را هرگز !
فريادي که از حلقوم بريده بر مي آيد ... جاودانه مي ماند !
(شهيد سيد مرتضي آويني)
يا علي و التماس دعا
سلام رفيق
اين جمله از شهيد آويني كه گذاشتي تكانم داد. خيلي وقت بود كه فراموشش كرده بودم. و دليلي شد تا در رفتن ثابت قدم شوم. كاش فراموشش نكرده بودم.
بله چه زيبا گفته است:
(من از يک راه طي شده، با شما حرف مي‌زنم.زندگي مرا به راهي کشانده است که عميقا بپذيرم که تظاهر به دانايي هرگز جايگزين دانايي نمي‌شود.سعي کردم که خودم رااز ميان بردارم تا هر چه هست خدا باشد و خدا را شکر بر اين تصميم وفادار مانده‌ام.)
شايد من هم روزي برسم... شايد
سيلام ريفيق
اي ول به اين وبلاگ هر چند من نامردم نيامدم وبلاگت ولي تو ببخشم .
